Kimputer's Weblog

With his super star power, Will Smith is able to break a December box office record (one even might say singlehandedly), opening at $77.2 million. It’s no surprise though, next to the fact it’s the only high-budgeted tentpole this month.
And the budget is partially worth it. It paves the way for majestically shot sequences in an abandoned Manhattan. Francis Lawrence’s abundance of ultra-wide shots are aaw- and wow-inducing, contrasting nicely to dramatic ultra-tight shots. There’s certainly an atmosphere not easily recreated without the budget.
On the downside though, there’s a long list of slightly less appealing factors. First the creatures are too obviously full-CGI, both movement and coloring/texture are dead give-aways. Then there’s the story, which provided nothing new at all. One might even say the low budgetted 28 Days Later provides the same or higher amount of pleasure (though the movie picks a few cliches from other movies too). Tied to the simple story is the character’s depth of Will Smith’s character. As good as an actor he is, he pulls off a nice one man show, but with this story, the experience isn’t long-lasting (I’ll leave the believabiltiy of the triple Nobel prize worthy scientist/extremely buffed up lieutenant-colonel combo in the middle).
All in all, a good suspensefull flick, but just misses that extra to be the really really must-see movie you’d expect from Will Smith.7½.

The concept is not really new (mixing traditional animation with live action, like Who Framed Roger Rabbit or Space Jam), but now Disney gives it a try again long after the 3D animation revolution (having used this technique in various ways in the past century). Also not new is using the basic fairy tale template, mixed with the dual reality’s contrasting differences. Herein, the search/belief for/in happiness (in- or excluding the “ever after” part) serves as the subtle message, playing out the story just the way I would predict it. Though one thing I didn’t foresee was Disney’s tradition to include musical like songs thoughout the movie, hiring old-school composers Stephen Schwartz and Alan Menken to fill the soundtrack. I can’t really take a lot of this, but since I’m becoming a sappy old guy, I couldn’t say I hated it that much. The excessive overacting for the animated-to-reality characters isn’t my cup of tea, though it was necessary story telling device, so I couldn’t really hate that either. One misstep I can hate is the not-so-well cast little girl.
All in all, this movie works best for the teen girls or young couples, as I’m sure it won’t really work outside this demographics, though it had its funny moments.6½.

Lotsa talent were attached to this project (Vince Vaughn, Paul Giamatti, Rachel Weisz, Kathy Bates), but I consider this sled trip on a mayday mayday course. It just doesn’t mesh well, and the jokes aren’t really hard-hitting. Combined with dramatic misfires, it’s a long sit. To get in the Christmas spirit, this isn’t the one to catch.6-.

It’s been a long time since fresh Jerry Seinfeld material went out on the airwaves (I actually didn’t like it that much), and now he lands in an animated movie, so I thought I’d give it a try. And bee-hold an uncomplicated easy laugh-track, it’s quite unbelievable how many bee-jokes they managed to crank into this one. Of course, a lot of subtle movie homages are used too, mixed with some more visual humor.
Pacing is quite alright too, though the last act seemed a bit off. If you want simple comedy, this movie will deliver just that.7½.

To: info@bison.nl

Geachte Bison Informatie Centrum,
op de website zie ik dat jullie een lange Kerstvakantie tegemoet zien, waar iedereen natuurlijk welverdiend naar uit kijkt. Ik helaas niet, ik zal het dit jaar zonder familie moeten doorbrengen, daar ik mijn gezicht voorlopig niet durft te laten zien.
Het zit namelijk zo: Iets minder dan een jaar geleden deed ik mijn zus een Bison Doe Kado Doos kado. Daar zij in een huis woont met nogal wat mankementen, kon ze dat vast wel gebruiken. En ja hoor, binnen no-time was hier en daar van alles gefixed. Samen hebben we vaak gediscussieerd welke lijm of pasta het beste was voor welke applicatie. Van de hele serie werd van alles aangeschaft. Alle plus- en minpunten, de handleidingen, noem maar op, we kenden het uit onze hoofd. Onze kennis reikt zelfs tot jullie schijnbaar magisch kneedbaar staal. Zonder schaamte durf ik te zeggen dat we samen richting status Bison Pro gingen.
Na een tijdje is mijn relatie met mijn zus zeer bekoeld, zonder een echte reden. Dacht ik. Tot ik deze week een paar haakjes in de badkamer wilde ophangen en tot mijn schrik zag dat ik geen lijm meer in huis had. Als een speer snelde ik naar mijn zus, even de contactlijm lenen (ik neem aan dat u het met me eens bent dat dit de beste oplossing is voor een plastic haakje op een gladde tegel). Wat ze me in mijn handen drukte (om vervolgens de deur met een knal dicht te gooien) was de kado doos ! Eerst snapte ik het niet helemaal, maar nader onderzoek wees uit dat de dop een zwakke punt is voor jullie gehele serie tubes ! Je draait de dop na gebruik er weer op en je draait zonder weten helemaal de dop kapot. En ik zal het nooit recht in haar gezicht durven te zeggen, maar mijn zus zou ik typeren als fragiel. Ik kan u verzekeren dat er geen overmatig kracht is gebruikt bij het dichtdraaien. Gevolg is natuurlijk een onbruikbaar tube lijm, het droogt namelijk zeer snel uit.
Valse beschuldigingen vlogen heen en weer, dat ik de doos 2de-hands had opgekocht. Dat ik bij een knaken-winkel namaak producten had gekocht. Maar zoals u op de fotos ziet, zelfs een elders aangekochte losse tube bleek dezelfde zwakheid te bezitten.
Na verder rondvraag bij mijn familie ben ik erachter gekomen dat deze fiasco zelfs een naam heeft gekregen, de Doppen-Affaire. Tevens is mijn zus in haar vervangingsdrift bezig haar huis te vullen met merken als Pattex, Tesa en 3M (ja, deze merken doen zowel u als mij huiveren, maar ik moet haar in dit geval wel gelijk geven).
Mijn vraag is dan ook of u hierin iets voor mij kunt betekenen (misschien net voor de kerst, al is het maar een officiele mededeling dat u ondertussen de doppen heeft vervangen met een sterkere exemplaren), alvorens ik een lijmpoging waag met mijn zus (ironische bewoording, maar ik moet u zeggen dat ik hierbij wel een traan over mijn wang laat gaan). Het herstellen van zowel mijn relatie met mijn zus en hieraan gekoppeld het vertrouwen in jullie merk/producten zal wel langer duren, maar ik hoop toch dat u mij in de goede richting wilt helpen.

Mvg, KaNam.

Geachte heer Ung,

Het spijt ons te vernemen dat u problemen heeft moeten ondervinden met onze producten, wij kunnen u als volgt informeren.

Zoals gebruikelijk nemen wij opmerkingen van onze gebruikers zeer serieus, uw opmerking zullen wij dan ook verder intern behandelen.

Tevens willen wij u danken voor het feit dat u de moeite heeft willen nemen ons in kennis te stellen van uw ervaringen met onze producten, waardoor wij in staat zijn de ontwikkelingen in de markt te volgen en om zodoende de kwaliteit van onze producten te optimaliseren.

Terugkomend op uw probleem het scheuren van de doppen of zoals u aangeeft de doppen-affaire kunnen wij u melden dat dit te wijten valt aan ouderdom van de verpakking.
De verpakkingen welke Bison hanteert voor zijn producten zijn uit kwalitatief hoogwaardige materialen vervaardigd. Het kunststof welke Bison gebruikt betreft Polyethyleen en is 1 van de duurdere en slijtvastere materialen. Echter door een jarenlange inwerking van de in de lijm aanwezige oplosmiddelen op dit type kunststof dop resulteert uiteindelijk in het week worden van het materiaal met als uiteindelijk resultaat het scheuren van de dop door de opgelopen spanning. Dit is helaas niet te voorkomen.

Aan de hand van de door u opgestuurde foto van de Bison Doe Kado Doos kunnen wij u melden dat dit een verpakking is die wij al jaren niet meer voeren. Wij vermoeden dat deze verpakking inmiddels een jaar of 5 a 6 oud is en dan ook al geruime tijd over de houdbaarheid heen van de producten die in de verpakking zitten.
Alle producten in die Bison Doe Kado Doos hebben een minimale houdbaarheid van 2 jaar.

Wij vragen u of u bereid bent de bewuste producten naar ons op te sturen zodat wij kunnen achterhalen hoe oud deze producten daadwerkelijk zijn. U kunt het geheel kosteloos versturen naar onderstaand adres:

Na ontvangst zullen wij de betreffende producten onderzoeken en daar bij u op terugkomen, tevens zullen wij u dan een nieuwe en verse Bison Doe Kado Doos toesturen.

Wij vertrouwen er op u voldoende te hebben geinformeerd.

Met vriendelijke groet,

Bison International

Yes, you’re reading it correctly off your screen. I’m mentioning that taboo word again. Pistachio. As I predicted, the last time I touched it was over 3 years ago, while reviewing another brand of ice cream, and then the Italian maffia had enough of it already, and it became a dark underground subject matter again.

But alas, here it is again, the maffia struck a deal with Hertog, and the moment it arrived, I ate half a bucket. Seize the day, before it’s too late and the maffia retracts their mysterious license deal again.
And how does it taste ? Well, it’s all you expect from pistachio, combined with extra creamy vanilla ice cream. On top is some chocolate sauce (more sugar than real chocolate), and sprinkled pieces of pistachio (not crunchy though, it’s either soft by design, or something happened during the production process). By all means one hell of a dessert, but it somehow lacks in extraordinary flavor and texture combination, where other flavors (Appeltaart, Koffie Royaal) do excel. During my teen years, it was definitely the best around town. In its decades of absence, it tricked my mind that it was still so. In truth, the competition has advanced, and while still highly commendable, it still kinda feel like a letdown.8+.

David Schwimmer’s (Friends) first theatrical movie as a director, is to no one’s surprise a comedy. A softie romantic comedy though, as it’s quite predictable in most ways, but has to have it from the rooting for the “loser guy winning back his girlfriend”. And it works in some ways, starring Simon Pegg as the main character (also responsible for the screenplay). The characters and the acting are quite alright too, ‘cept for the kid reading off cue cards while having trouble implementing the ordered facial expression.
If you’re into small scale rom-coms, this is for you, though it doesn’t rise above the rest in any particular way.7-.

Marketed by New Line Cinema as the new saga a la Lord of the Rings, it actually comes pretty close. It follow the same structure, with the same elements (not to mention starring Christopher Lee and Ian McKellen). One special kid, one special object, on a journey, continuously meeting up with new races and making new friends along the w you’ll have to take the formed friendship for granted, since not a lot of emotional baggage will be carried over. Also lacking are quality scenes featuring Daniel Craig or Nicole Kidman (again, not a lot of screen time to be divided). Of course it’s also more children friendly, making it more of a mix with Harry Potter or Narnia. Difference though is the spot-on casting of the main character (Dakota Blue Richards as Lyra Belacqua), who makes quite an impression as a new comer.
All in all, the seeds for a moral story is are sparsely planted (as there are supposedly two sequels to follow), which means that on its own, it’s just an average movie.
One thing it teaches us though is Catholics get high on crack regularly, choosing to boycot this movie before it screened. Since not even the slightest touch on religion is made here, logic dictates they must be worried about the few mentions of fairy dust and making a stand for one’s free will, which kinda reveals their own true agenda instead. Silly they never figured boycotting The Lord of the Rings would do less damage to their image (since the analogy of Gandalf the White/The Eye of Sauron as God-Jesus/Devil is much more obvious).
So, if you’re not really into fantasy, this movie can’t be really recommended.7-.

Most game-to-movie conversions don’t fare well, obviously lacking the ability to have deeper story telling or character development. This one borders closely to the brainless fun line, and like all other game movies, it has no real story to build on, nor any favorable characters. It’s just instant gratification for the teens, with a bit of violence, dry humor and a few flashes of skin. Acting is just about bearable, and direction plain ordinary. Overall, it’s just average, so it can’t be recommended on any level.6.